مسجد مرکز سیاست اسلام است
مسجد در نگاه امام و رهبری : آن اسلامی که به درد جامعه نرسد و آن اسلامی که به درد حکومت جامعه نرسد، آن اسلام منزوی است. اسلام منزوی در مساجد بود با اسم اسلام، اسلام را منزوی کردند در چهار دیوار مساجد، مساجد بی تحرک. این مسجدالحرام و مساجد در زمان رسول اکرم(ص) مرکز جنگ‌ها و مرکز سیاست‌ها و مرکز امور اجتماعی و سیاسی بوده . اینطور نبوده است که در مسجد پیغمبر صلی الله علیه وآله همان مسائل عبادی نماز و روزه باشد ، مسائل سیاسی‌اش بیشتر بوده . هر وقت میخواستند به جنگ بفرستند اشخاص را و بسیج کنند مردم را برای جنگ‌ها ، از مسجد شروع می کردند این امور را مع‌الاسف در دنبال تبلیغات از صدر اسلام یعنی بعد از یک مدتی تا زمان ما مساجد یک مساجدی شده بود که اسلام در آنجا محکوم میشد.
محکوم کردن اسلام به این نیست که یک کسی بگوید من اسلام را محکوم می کنم، محکوم کردن اسلام به این است که آن چیزی که اسلام می خواهد در مسجد زیر پا گذاشته بشود . اسلام می خواهد که مردم آگاهانه برای مصالح خودشان ، برای مصالح مسلمین در آنجا فعالیت بکنند
صحیفه نور جلد:18 صفحه:67 تاریخ سخنرانی:26/5/62
در صدر اسلام هم مساجد چنین وضعی داشتند که اجتماعات وسیله ای بودند برای رفع گرفتاری های مسلمین و تصمیم گیری در مقابله با دشمنان اسلام در صدر اسلام، هر وقت مسلمین می خواستند به جنگ عزیمت کنند ، از مساجد تجهیز می شدند و هر وقت که کار مهمی داشتند، در مساجد آن را مطرح ساخته و درباره مسائل سیاسی به بحث و گفتگو می نشستند و ما باید این محتوای عظیم را بازگردانیم و اهتمام به امور مسلمین داشته باشیم و اهتمام به امور مسلمین ، تنها مساله گویی نیست، علاوه بر آنها، امور سیاسی و اجتماعی و سایر گرفتاری های مسلمین است که هر کس به آنها اهتمام نکند مسلمان نیست و شما باید بر تمام امور مسلمین نظارت داشته باشید و سعی کنید که مساجد ما به حال مساجد صدر اسلام برگردد و توجه داشته باشید که عزلت و کناره گیری در اسلام نیست و این امر در یکی از طوایف غیر مسلمین بوده است که متاسفانه در بعضی از جوامع اسلامی رسوخ کرده الحمدلله تحول بزرگی در ملت ما پدید آمده است
صحیفه نور جلد:17 صفحه:53 تاریخ سخنرانی:22/7/61
مسجد مرکـز قیـام للّه
مسجد ، نه فقط در زمان ما و نه فقط در کشور عزیز اسلامی ما ، بلکه در نقاط مختلف عالم و در طول تاریخ ، منشا آثار بزرگ و نهضتها و حرکات اسلامی بزرگی شده است . قیام مردم کشورهای شمال آفریقا که مسلمان هستند – مثل کشور الجزایر و دیگر کشورهایی که سالها در زیر سلطه‌ی نظامی استعمار فرانسویها بودند – از مساجد شروع شد ، که به پیروزی هم رسید و کشورها استقلال پیدا کردند . انقلاب در این کشورها هم ، آن روزی رو به شکست رفت و دوباره ملتها استقلال خودشان را از دست دادند که رابطه‌ی خود را با مساجد و با دین و ایمان مساجد قطع کردند .
در صدر اسلام هم ، در زمان نبی مکرم اسلام ( صلی ا… علیه و آله و سلم ) و همچنین در زمان حکومت با برکت امیرالمومنین ( علیه الصلاه و السلام ) ، مسجد مرکز همه‌ی تصمیم گیریهای مهم و کارهای بزرگ بود. نمی‌خواهیم از لحاظ وضع زمان ، مسجد امروز را به مسجد کوفه‌ی زمان امیرالمومنین تشبیه کنیم ؛ زیرا اقتضاهای هر زمان متفاوت است. به طور کلی مسجد به عنوان یک پایگاه دین، عبودیت . معرفت ، می‌تواند برای جوامع اسلامی منشا و سر آغاز حرکت بزرگ و برکات ماندگار باشد .
یکی از علل پیروزی این انقلاب مبارک در ایران اسلامی – و یا لااقل سهولت این پیروزی – این بود که مردم به مساجد اقبال پیدا کردند؛ جوانها مساجد را پر کردند و علمای اعلام، مساجد را به عنوان مرکزی برای تعلیم ، تربیت، روشنگری افکار و اذهان ، مورد استفاده قرار دارند و مسجد ، مرکزی برای حرکت ، آگاهی، نهضت و افشای اسرار زمانداران فاسد و خودفروخته‌ی رژیم طاغوت شد . در دوره‌ی مشروطیت هم همین طور بوده است ؛ در دوره‌ی ملی شدن صنعت نفت هم تا حدودی همین طور بود ؛ در زمان انقلاب هم که این مساله ، به حد اعلا رسید .
ملت ایران باید مساجد را مغتنم بشمارند؛ پایگاه معرفت و روشن بینی و روشنگری و استقامت ملی به حساب بیاورند . اگر کسی خیال کند که در مسجد ، فقط چند رکعت نماز می‌خوانند و بیرون می‌آیند و این چه تاثیری دارد ، خطا است . این طور نیست ؛ اولا اگر همان چند رکعت نماز هم با چشم بصیرت نگاه شود ، خود نماز که به زبان مشرع مقدس نماز و اذان ، خیر العمل و فلاح است ، مایه‌ی برکات زیادی می‌شود . نماز یک ملت را به قیام ا… وادار می‌کند . نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداکاری نزدیک می‌کند.